Friday, October 15, 2010

Blessed Jel Morano's Poems

Salibaghon
by: Blessed Jel C. Morano

"Gusto kang malipay?" hagawhaw sa dalagita
Ngadto sa lalaking yagpison apan may postura.
Limbarok! Dugay pa gong manukli ang tindera
Sa ukay-ukay nga giladlad sa may eskina,
Gutling lang ang panagsabong sa ilang mga mata
Nagsinipitayng nanulod sa ngi-ob nawala,
Ingon nga gilamoy sa higanteng bakunawa,
Aron didto dimdimon ang daklit nga himaya!

Mini nga mga anyos namilit, namungingi
Atolihong dalunggan sa tinun-ang lalaki,
Buhok pinatuybo, talinis samas alambre
Bisan tuyom di makig-indig ni makigtigi,
Kalaklak sa karsones, sayal na sa babaye
Notbok sa bulsa gisuksuk wa hatagig bili.
Pamalandong mikiat sa akong pagpauli
Nganong ingon niini ang giluyong nga mithi!

Mga drayber sa bus ug dyip-de-pasaher
Murag gihamok sa mga bat ug engkanto,
Obertik wag-tuo, tulin pas alas kuatro
Itom pa kaayou ang gisuka sa tambutso!
Sila mga saling sa kasakit kaniadto
Sa bantugang dila nga si Natalio Bacalso,
Lungon sa kadalanan ilabay kos impyerno!

Daw uhong sa ting-uwan, nanurok, nanguyapot
Tanang matang, suok sa katilingban mikutkot,
Mga swapang sa salapi pagkaayong manimhot
Sa sungkabunon, naliwat sa ilagang pawot.
Naa pay pulitiko ug opisyal nga kurakot,
Kalipay ilang kinawat mga tawo way labot
Karon nga ekonomiya nagpinal, naut-ot,
Way kauwaw nga adtos mga tawo mangayog amot!




Ironic
by: Blessed Jel C. Morano

Enthralled, I was gazing at the big silvery moon,
Waiting patiently for a first hint of the imperceptible dawn
Emotions roused as a paint of gray slowly went on
That creeps to the brightening of the eastern horizon.

Isn't it ironic? I thought
A beauty amidst a world of distraught.
Enveloped by an intangible social dilemma,
Left humankind to be in such enigma.

Defeaned by the most disturbing sound,
Silence my friend, speaks to me and houds.
Great men built a tower of gold,
where paragon of deceit and greed unfolds.

Then loneliness, laughed at me and smiled,
Saying famine and chaos to come already piled
and lovers drunk the wine of temptation.

Arms open wide but couldn't reach.
Words of theri gods but couldn't teach.
People can hear yet are not listening
People can talk yet are not speaking.

This is the paradox of life, yet I'd like to slash it with a knife,
Trying to set free from the grips of it with all my might,
But when will I be going to see the light?



Puol Pero Aligre
by: Blessed Jel C. Morano


Ako estudyante,
Ako aligre

Dili utokan
Pero kugihan

matog sa gabii
matog sa buntag
ang asaynment
ipangopya nalang

inig recess
ang baon tigumon
para inig hapon
sa kompyuter games gamiton

bahalag kamote
basta makalibre
Makita lang ang tam-is nga ngisi
Sa crush nga estudyante

Kung magtuon
Kana pang hagbungonon
Para aron ingnon
“naning tan-awon”

Ug kon pasar
Aw malipay tanan
Hasta kagaw…

…mao ni ang kinabuh sa estudyante
Puol pero aligre..

No comments:

Post a Comment