Thursday, October 14, 2010

Bevonce's Crafts of Emotion- The Magic of Poetry

ANG TUTOK SA KATARONG
By Vonn Clyde Nunez
Gipaak na sad sa kangitngit ang akong kaugmaon,
Giispatan sa gangisi nga buwan ang latigo nga matarong,
Giasoy sa hangin ang mahitabong lubong,
Ug pistaan kini sa kasilinganan nga suyaon.

Gibusdak na ang pultahan kay magsugod na ang nobena,
Giunhan sa mga libak ug atay daw lami pakpakan,
Gihulga sa mga yangongo nga nakilooy,
Ug nagballroom pa ang  hapak ni papa ug sagang ni mama.

Gitukmod ko sa akong kaugalingon,
Gisugo sa pagpamuso sa salidang mahalon,
Gikit-an ko ang porma ni mama,
Sama na sa boang sa Mepza.

Gisuwawan ko sa kapuwa sa mga dugo ni mama,
Nagtubod ngadto sa iyang dubok nga paa,
Kalit kong gilumsan ug gakos si mama,
Samtang gidunggab ko sa hait na tutok si papa.


MALIPAYONG LUBONG
By Vonn Clyde Nunez

Gilubong ko ang akong pangandoy,
Sa usa ka pugon nga di maguba
Gisimintuan ko ang ablihanan
Ug usa ka balding hilak nga tam-is.

Gikudkuran ko ug abo gikan sa akong panit,
Mogahi ug kini manamilit,
Ukiton ko ang adlaw sa kasakit
Ang akong kawad-on ug kakuwangon.

Niabot na ang takna sa pagpamisa
Magsaksi sa pagpanglungkab sa kanang tawhana,
Naghinay-hinay na ug kahanaw
Ang akong kaugmaon, nga tagsa ra matan-aw

Gilitok niya ang mga pulong
Nga nitolisok sa akong kawad-on,
Gihilasan ko sa mga batbat
Daw asido nga makapanaw.

Nasaksihan gyud nako
Ang malipayong lubong sa akong pangandoy
Kalma ra nga niuban
Ngadto sa dalan nga way kapuslanan.

LITTLE BROTHER
By Vonn Clyde Nunez

My little brother, look at you now,
Weak, lying on this hopeless bed,
Imprisoned by this white cell of loneliness,
Tied by the dextrose of hope,
Illuminated by our prayers and cries.

What had happened to you?
Where are now your childish games?
That bound no limits
Where are now your silly cries?
That annoys me so much
Where are now your irritating jokes?
That I love to hear
Bring them to life,
Bring them to me.

Those needles that punch your weakling body,
Marks the scar of death and life
They scorn at me
How failure I am?
How foolish I am?
How helpless I am?
Do I still have the rights to call you,
my little brother?


PETALS OF LOVE
By Vonn Clyde Nunez

Words that sprung from the petals of love,
That blinds the two lovers with its innocence,
Sprout the calling of its body and soul,
Digging deeper, and deeper.

The pain of sweet caress,
The aroma of love’s ecstasy,
Fails to achieve,
The true pollen of love.

UNLOCK HEART
By Vonn Clyde Nunez

If I could shut up my heart
And lock it in the forbidden sea
Of loneliness and despair
Of hopelessness and arrogance
In there I would bear
Persephone’s bosom cries.

No comments:

Post a Comment