Wednesday, October 13, 2010

ardines, jennifer's poems

“LOVE AGAINST ALL ODDS”

You and I not meant to be
Heaven and earth is against our flee.
I fight for what I feel but failed.
So, I just weep and watch you go.

Why is the world so cruel?
To us who just love?
They may part us, and forbade.
However our love is forbidden.

More flame covered,
The hotter love burns.
Upon looking at the heavens
All I can see is the wonderful sight of you.

Though your far and can't be perceive
Still, I keep myself believe.
Seems that fate hears our murmur,
We hold and touch again each other.


''A Company in the Dark''

Assorted ray of light
Strikes my face as I look a sight,
A glimpse of you chills my spine,
Your such a creation that's one of a kind.

The smell of tar in the room,
The sounds of thundering....BOOM!!!!
Circumcising my innocence
Here in this world, with your presence.

We drink for ecstasy,
We are bounded by mere imagery.
Even the night is over.
We just realize that BEER is bitter.


“KAGAWASAN”
Hay.....

Sa kamingaw sa palibot
Ako nanghinuktok
Kung unsa na usab ang isunod.
Angay na lang siguro akong magpondo sa daplin
Nga daw walay umoy ug walay alamag.

Sakit baya sa dughan,
nga bisan sa akong pagsige ug yodyod,
Wala ra gayud kwenta ang tanan.

Daw giduwaduwaan....

Kanus-a pa kaha kini mabugto?
Mga pagpasipala ug mga pag-antos?
Nga walay kahumanan?

Kanus-a ko makab-ot,
Ang kalipayng hilabihan?
Nga dili na murag binilanggo?

Murag ang langit ug yuta nagsabot,
Nga ako ilikay sa kaanindot niining palibot!

Kanus-a ko pa matagamtaman,
Ang ginatawag nilang “KAGAWASAN”?
Dili ba kaha sa damgo ko na lang?

Hay.....



“Magulang”

Sa iyong pagsisikap,
Nagkaroon ng liwanag ang aking mata.
Binigyan ako ng papel at lapis.
Minulat ang isip.

Ako'y namangha,
Gamit ang iyong kamay.
Nabuo ang pinong buhok sa aking koko.
Na nagmula pala sa iyo.

Salamat! Salamat!
Sa lahat ng nikitang dibdib.
Hindi makakalimutan habang panahon.
Kahity maglaho man ang lupa at langit.


“Sama sa TEXT”



Ako naglingkod samtang naghinuktok,
Suwat-suwat sa papel ug pulos tuldok.
Naunsa naman ni akong utok,
Dili gayud mahimutang basta dili makatulpok.

Sa pirmiro wa pay umuy,
Apan karun dili na hapit mulamoy.
Sige ug apung kong naa bay mutext bisag hoy!
Unya wala mai ni lakra, guolang Manoy!

Tungod sa text daghan ang nailad,
Daghan man sad gud ang mangingilad.
Mao nang karun si Manoy mubalibad.
Pwerte na diay niyang tagama, luoya sad .

Unya usahay makasapot,
Sa dughan makamugna ug kaligotgot.
Naa puy panahon nga makamugna ug nindot.
Depende ra gyod na sa nagkupot.

No comments:

Post a Comment